Böyrək parenximasının tədricən atrofiyası ilə müşayiət olunan patoloji hallar nefronlarının böyük bir qisminin məhvinə orqanizmdə su-duz və elektrolit mübadiləsinin tənzimlənməsi kimi funksiyaların hissəvi və ya tamamilə itirilməsinə gətirib çıxarır ki, bu da xroniki böyrək çatışmazlığına səbəb olur.

Bu barədə Səhiyyə Nazirliyinin mütəxəssis-eksperti, uroloq Rauf Nağıyev məlumat verib. 

Həkim uşaqlarda və böyüklərdə böyrək daşı xəstəliyi barədə danışıb.

“Böyrək parenximasının tədricən atrofiyası ilə müşayiət olunan patoloji hallar nefronlarının böyük bir qisminin məhvinə orqanizmdə su-duz və elektrolit mübadiləsinin tənzimlənməsi kimi funksiyaların hissəvi və ya tamamilə itirilməsinə gətirib çıxarır ki, bu da xroniki böyrək çatışmazlığına səbəb olur.

Xroniki böyrək çatışmazlığının əsas əlamətlərinə yorğunluq, halsızlıq, ürəkbulanma, qusma, bədəndə maye balansının pozulması ilə əlaqədar olaraq ayaqlarda və digər orqanlarda şişkinlik (ödəm), yuxu problemləri və gözlərdə şişkinlik, dəri quruluğu, hipertenziya, başağrısı və s. aiddir.

Ümumiyyətlə, xroniki böyrək çatışmazlığının 5 mərhələsi var. Bu mərhələlərə bölünmənin əsas kriteriyaları - qanda kreatininin səviyyəsi, yumaqcıqların filtrasiya sürətinin təyini və sidikdə albuminin dəyərləndirilməsidir”, - deyə o bildirib.

Rauf Nağıyev qeyd edib ki, hamiləlik dövründə sidikdə zülalın miqdarı fizioloji olaraq normadan iki dəfə daha yüksək olur. Lakin proteinuriya səviyyəsi bundan daha yüksək olduğu hallarda həm ananın, həm də ana bətnindəki uşağın sağlamlığına ciddi təhlükə hesab edilir və vaxtında müalicə olunmazsa müxtəlif fəsadların yaranmasına səbəb olur:

“Anada arterial təzyiqin yüksəlməsinə səbəb olaraq, preeklapsiya və eklapsiya vəziyyətlərinə gətirib çıxarda bilər. Preeklapsiya olan zaman böyrəklərdə, qaraciyərdə və baş beyində funksional dəyişikliklər müşahidə edilir. Bu isə fetoplasentar çatmazlığına gətirib çıxarda bilər. Eklapsiya zamanı isə qıc olmalar, qaraciyər-böyrək çatışmazlığı, ağ ciyərlərin ödəmi və beyin qansızmaları müşahidə edilir.

Ana bətnində olan uşaqda isə böyrək zədələnməsi, qaraciyər fermentlərinin yüksəlməsi, fiziki və zehni inkişaf geriliyi, az çəki ilə doğulma və s. müşahidə olunur, çox ağır formalarda isə beyin qanaxmalarına səbəb ola bilər. Bunları nəzərə alaraq, hamilələrdə hətta heç bir şikayətləri olmadığı hallarda 3-cü aydan sonra ayda bir dəfə sidiyin ümumi analizinin və sidikdə zülalın səviyyəsinin təyin olunması tövsiyə edilir”.

Böyrək daşların əmələ gəlməsindən danışan həkim vurğulayıb ki, əsas risk faktorlarından - qidalanma tərzi, metabolik pozğunluqların olması, yetərsiz maye qəbulu, bəzi dərmanlar, fərdi olaraq insanın anatomik quruluşu, irsi və geoqrafik amillər və s. aiddir. Böyrəkdə yaranmış daşlar kiçik olduğu hallarda və yerləşməsindən asılı olaraq, sidik axarına düşə bilər. Ölçüsü kiçik olan daşlar (6 mm-ə qədər) spontan olaraq tamamilə sidik traktından xaric ola bilər.

Uroloq qeyd edib ki, böyüklərlə müqayisədə uşaqlarda daş xəstəliyi dəfələrlə az rast gəlinir. 

“Uşaqlarda böyrək daşının yaranmasının əsas səbəblərindən coğrafi, iqlim, irsi və alimentar faktorları qeyd etmək olar. Bununla yanaşı metabolik pozğunluqlar və sidik yollarında olan müxtəlif anadangəlmə qüsurlar da vacib amillər sırasındadır. Anadangəlmə qüsurlardan əsasən polikistik və nalvari böyrəklər, böyrək-sidik axarı seqmentinin darlığı, sidik kisəsi-sidik axarı reflüksu, sidik kanalının darlığını qeyd etmək olar.

Böyüklərdə olduğu kimi, uşaqlarda da böyrək daşı xəstəliyi özünü bel nahiyəsində kəskin və ya küt ağrılar, sidikdə qanın olması, temperaturun yüksəlməsi, ürəkbulanma, qusma, ümumi zəiflik, halsızlıq kimi şikayətlərlə özünü büruzə verir. Bəzi hallarda isə sidik daşı xəstəliyi heç bir şikayətlər olmadığı hallarda inkişaf edir. Bu baxımdan uşaqların vaxtlı-vaxtında dispanser müayinədən keçirmək vacibdir. Daşların tərkibinə gəldikdə isə uşaqlarda daha çox oksalat daşları - 75%, sonra urat və sistin daşları rast gəlinir”, - deyə o yekunlaşdırıb.